بی توجهی...

سلام مامان جونی،امیدوارم تو دل مامانت خوب خوب باشی

میخوام امروز یک چیزایی بگم که از دیروز ذهنمو درگیر کرده..دیروز داشتم وبگردی

میکردم با کسایی مواجه شدم که از صمیم قلب خواهان1نوزادن،1کودک میتونه

زندگی اونارو تغییر بده.چقد قشنگ بودنشو از خدا طلب میکنند و چه زیبا ابراز

احساسات میکنند به نوزادی که وجود نداره.قابل تحسینه این همه عشق و

احساس پاک...

واما دیشب داشتم میرفتم منزل مامان بزرگ شب بودا 1دختر بچه4یا5سالو دیدم

تنها تو کوچه راه میرفت.اخه این بچه مادر نداره؟؟؟؟؟؟؟چه جور مراقبش نیست؟

با خودم گفتم حتما از این بچه ها زیاد داره که عین خیالش هم نیست.یاد کسایی

افتادم که داشتن یکی از همین بچه هارو تمنا دارن از خدا...

اگه نداریم نوزادی حتما حکمتی وجود داره پس صبر کنیم اگر داریم قدرشو بدونیم

و نزاریم دیگران درمورد ما و حس مادرانه یا پدرانه ما قضاوت کنند..

این پست کاملا جنبه توصیه داشت.جیگرگوشه من مامانت بی صبرانه منتظر

امدنته فدای چشات شم قول میدم مامان نمونه ای باشم برات